“Kayaparem”, lise yıllarını geride bırakmaya hazırlanan bir grup gencin dostluk, aşk ve unutulmaz anlarla örülü hikâyesini anlatıyor. Ata, çocukluk arkadaşı Ceren’in on altıncı yaş gününde verdiği kitapla geçmişe dönüyor. Sayfalar ilerledikçe gizli sırlar, yarım kalmış pişmanlıklar ve geleceğe dair hayaller de gün yüzüne çıkıyor.
"Geçmişi değiştiremesek de, ona nasıl bakacağımızı seçebiliriz.”
“Kayaparem”, lise yıllarının sıcaklığını ve karmaşasını ekrana taşıyan güçlü bir gençlik draması. Hikâyenin merkezinde, Ceren’in Ata’ya on altıncı yaş gününde verdiği kitap yer alıyor. Bu kitap, geçmişle bugünü birbirine bağlayan; unutulmuş anıları ve yarım kalmış duyguları yeniden gün yüzüne çıkaran bir anahtar. İzleyici, sayfalar açıldıkça hem karakterlerin iç dünyasına yaklaşıyor hem de kendi gençliğinin izlerini buluyor.
Duyguların en yoğun yaşandığı gençlik döneminde kahkahaların gölgesinde pişmanlıklar, sıradan günlerin ardında ise unutulmaz hikâyeler gizleniyor. “Kayaparem”, lise yıllarının bu çelişkili ama büyüleyici tarafına odaklanıyor. İzleyiciyi dostlukların sınandığı, ilk aşkların kalplerde iz bıraktığı ve kimlik arayışının gölgesinde şekillenen bir dünyaya taşıyor.
Karakterler her bölümde yeni yüzleşmelerle sınanıyor. Ata, geçmişle hesaplaşırken olgunlaşma yolunda ilerleyen bir figür olarak izleyiciye ayna tutuyor. Ceren, dostlukların ve sırların merkezinde durarak hikâyeye yön veriyor. Yan karakterler, gençlik grubunun dinamiklerini besleyip çatışmaları çeşitlendiriyor. Böylece anlatı tek bir çizgiye sıkışmadan farklı yönlere açılıyor.
Kayaparem, her bölümde geçmişle bugünü iç içe geçirerek dengeli bir dramatik yapı kuruyor. Flashback’ler karakterlerin gizli yaralarını görünür kılıyor, bugünün seçimleri ise hikâyenin gerilimini canlı tutuyor. Zaman zaman tempo yavaşlasa da bölüm sonlarındaki sürprizler izleyiciyi merakta bırakıyor.
“Ve o gün hissettim artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını. Çünkü artık o vardı.”
Duygusal yoğunluk dizinin en güçlü taraflarından biri. Arkadaşlık, aşk, kıskançlık, pişmanlık ve affetme temaları izleyiciyi doğrudan içine çekiyor. Karakterlerin yaşadığı dalgalanmalar, seyircinin de duygusal yolculuğuna dönüşüyor. Görsellik de bu duygusal dokuyu destekliyor; lise atmosferi, sosyal medya kültürü ve gençlik enerjisi tanıdık ve estetik bir dille aktarılıyor.
